te gjitha poezit dashurie ktu

Nje zemer ekam nuk i kam dy’
Edhe at qe e pata ta fala ty’
Bylbyli ne deg sa bukur kendon’
Ja puthsha buzet qikes qe e lexon..

Nese vjen koha lamtumir te me thuash
te lutem zemra ime asnje qast te mos
vuash se nuk dua ti shoh te perlotur
un ata dy sy ti mos vuaj loqk
vuaj un per ty.

Dua nje pershendetje ne natenme shi
nje perqafim te ngroht kur sna sheh njeri
nje puthje ne faqe nje lutje per mua
nje enderr te shthurur nje klithme TE DUA.

DRIDHESHIN BUZET NE PUTHJEN E GJATE
DASHURIA DHE URREJTJA,PREHESHIN
NE TE NJEJTIN SHTRAT

Larg vendlinjes i pa shpi,
i pa shpres, dhe pa shoqeri.
Eci rrugve si i humbur,
zemer thyer, jo i lumtur.

Me djeg malli per vendlindjen,
me djeg malli per nenen time.
Qe e lash me duar ne gji,
tu i rrjedh loti, si femi.

Fjala e fundit rruga e mbar,
mos me harro, te kam djal.
Te kam djal, e me ke nene,
te qoft hallall gjirin qe ta kam dhene.

Te qoft hallall o biri i im,
ty t'ka nena t'vetmin trim.
Me perqafo edhe nje here,
mbeta vetem, dhe e mjere.

Ne at qast u largova,
ni vend te humbur une mbarova.
I pa njohur per q'do njeri,
i pa jete, pa ardhmeri.

Ulem n'sofer per te ngren,
me merr malli per te thirr nene.
Pikon loti pa u ndal,
nuk harroj, me ke djal.

S'hahet buka, s'kalon dita,
kur te lash nuk e dita,
ah sa shume u merzita.
U merzita per te pare,
nuk harroj, te kam nene.

Kalojn muaj, kalojn vite,
nena ime, si me prite.
DHasht ALLAHU te gjej gjalle,
e ta shuaj kete mall.
Te takoj edhe nji here,
te perqafoj, si ather.

Lamtumire

Lamtumire pergjithmone
dy zera po thojne ngadale
pastaj pikuan ca lote mbi faqe
se syte po qajne me mall

Lamtumire plot vuajtje e dhimbje
dy zera i than njera-tjetres
si lejuan te ishin te lumtur
prandaj i dhane fund jetes

Lamtumire, si heshte ne zemer
zemrat e tyre shporoi
i vrau vetem nje flal
nga kjo bote i largoi.

Te dua per koken tende
do vije qe ti them sat eme
zemren sec ma pervelove
u terbofsh, se me terbove!!!

Kete poexi qe po te shkruaj
me lot ne faqe po ta pershkruaj:
sa papritmas te takova
sa fatkeqe qe qe te njoha
sa tmerr qe te dashurova
sa dhimbje zemres i shkaktova
E bindur, e fapat, e rritur, e mallkuar
do te me shlyesh gjithe mekatet e dhimbjet qe me ke shkaktur~
Cdeshe nga une, cdeshe me zemren time??
qe vetem fytyra jote me ekziston ne kujtime..
Por zoti do te shikoj , do te mallkoj perndia,,
pac fat ste them dot-se loze me ndjenjat e mia..

Perse me kujton,
tek mendja jote jam gjithmone?
Perse, perderisa je shume larg,
deshiron te me kesh prane?

Perse vendose qe te ikje dhe
si nje send te pavlershem me braktise,
e tani kerkon te jemi si me pare.

Gjithmone me thua, te mos ndryshohem,
te jem ai qe isha me pare, po ca kujton
se une jam, nje robot pa ndjenja e pa gjak?

Jam dhe une si gjithe te tjeret, nje njeri
i parendesishem, qe ti e hodhe si nje leter,
si te mos isha i leverdisshem.

Ti as falje s'meriton, se ke bere shume gabime,
por prape pretendon qe une mos te ndryshoj,
si skllavi yt gjithmone do jetoj?

Lamtumire po te them, me mos eja ne kete vend,
sepse sjell rrezik dhe mekat,te lutem me mos me bezdis,
por me le rehat.

Mjaft te durova, ty dhe lojrat e tua, ti je dinake,
dhe njekohesisht shume e zgjuar, i ben veprimet me
paramendim, cdo hap i yti e ka nje synim,
ndersa une qendroj i heshtur, naiv dhe i shkrete,
por tani nuk jam ai qe isha, e ke kuptuar dhe vete.

Nje parandjenje te flet per ndryshimin tim dhe
ti perpiqesh te me lajmerosh, por dije e dashur,
se tani eshte shume vone, jemi shume te vegjel
ne kete bote, pra po te them LAMTUMIRE,
se MIRUPAFSHIM s'te them dot!

Neqoftese ne do te ndahemi
Ne dasmen tende do te vij patjeter, por jo si dasmor por si plage e vjeter,
Do te ulem e vetmuar ne nje tavoline, dhe per fatin tim do te ngre dolline,
Dhe e pa ftuar ne dasmen tende do te vij, e strukur e lodhur si nje zog pa fole do te rri,
E me lotet e mi do te pi e do te dehem,
Do ta bej per ty e jo se do te defrehem.
Ne qofte se pa dashuri do me shohesh, mos mu afro nuk dua te me njohesh
Do ta kuptosh ne heshtje kete urim, e une do te qaj prape, por per fatin tim.
E ne qoftese e bukur do te te dukem perseri, mos ma thuaj nuk dua ta dij.
Tani te pakten ke pakez meshir, po te lutem femise se pare veja emrin dashurise se vrare!!!
Te dua por edhe dua te te harroj, sepse me ke lenduar shum

DHE KETE NUK E HARROJ!!!!!

Gjithmone keshtu vepron
Gjithmone keshtu me lendon
Me thua qe te dua
Qe jeta jote nuk ka kuptim pa mua

Por perseri i njejti avaz
Pastaj me vone thua me fal
Edhe kerkon nje tjeter shans
Por tashme une do te dal

Nuk duroj dot lendimin
Nuk e duroj dot trishtimin
Kam plot halle ne jete
Vetem kete dashuri e dija per te vertete

Por ja qe shume rende gabova
Edhe pas kesaj dashurie fallco u harrova
Harrova se kush jam edhe si jam
Harrova se kjo jete ishte hall pas hall

Lamtumire i dashuri im
Lamtumire endera ime
Lamtumire shpirti im
Lamtumire dashuri

Perseri ne vetmi
Per ty i shkrova gjithe keto poezi
Sepse mendja tek ty me rri
Sa here emrin tend une kujtoj
Nje buzeqeshje e dhuroj

Asnje nate gjumi nuk me ze
Mendoj perse jam e tille
Perse nuk mundem te fle
Arsyea eshte nuk te kam thene
"Naten e mire"

Une cdo nate peshperis
Naten e mire shpirt
Gjume te embel
Zoti te bekofte
Edhe ne mengjes te gezuar te te zgjofte

Drita e diellit kur shkelqen
Dashurine time per ty e perciell
Por tani as vete se di
Ne c'menyre te sillem me ty

Fjalet e tua
Nuk i dua
Sepse ato
Nuk jane per mua

Eshte veshtir te dashurosh
eshte veshtir te tradhetosh
DASHURIJA me e bukur ne kete jete
eshte DASHURIA me SINQERITET

Here pas here ti leshoja syte
se ne zemren time kishte lindur nje dashturi e re,
nje dashurin e re kishte berthamosur si nje fryt,
sic po rritej sa here qe ishe afer,
sic po te dashuroj hala dhe nga largesia,
nga ky siklet jam bere si femija,
Si nje femije qe e do gjith boten per vete
une pa ty jam si nje e shkrete.
Hajde pra dhe me rri afer,
hajde tani mos mu largo,
se nje pasion si ky se gjen kudo.

DIAGNOZE

Mendoje ti lufta te ishte dashuri,
Akrepat vriteshin me mall pa u takuar,
Dhe zjarri ftohej per cudi
Neper dritare permalluar.

Kerkoje ti lemoshe te nxirrje nga kuti,
Pellumba paqesh fluturonin tej te huaj,
E akull ftohur syte e mi
Renkonin heshtur pa u zgjuar.

Me rrenqeth trupi nga shikimet e tua, Me bejn te kap, Te shtrengoj te bertas "TE DUA" Por dhimbja qe un kam, ka ngelur brenda meje, Te besova, Te dashurova, Nuk mendova qe do me leje !!

Nese prej meje mendja s'te hiqet,
Nese per mua zemra te digjet,
Ateher afrohu dhe me prit pak mua,
Se do te vij ngadal qe te them TE DUA

Të dua, për ty vuaj!
Të dua, për ty shkruaj!
Të dua, për ty ëndëroj!
Deri në vdekje ty s’të harroj!

Një ditë Zoti po mendonte,
diqka zemrës time ti dhuronte..
te gjith engjujt rreth vetës mblodhi
dhe për zemrën time vetëm ty të zgjodhi.

Ti fali syt, nëse ti i shikon!
Ti fali duart, nëse ti i shtërngon!
Ta fali shpirtin, nëse ti më përqafon!
Ta fali zemrën, nëse ti më don!

Në mes të natës po kërkoj dritë..?
Në mes të borës po kërkoj ngrohtësi..?
Në mes të dimrit po kërkoj veren..?
Në mes të zemrës tënde s’mund ta gjej vetën..?

Arratisur, syrgjynosur,
Rraskapitur dhe katosur
Po vajtonj pa funt, pa shpresë,
Anës Elbë-s, anës Spree-së.
Ku e lam' e ku na mbeti,
Vaj-vatani e mjer mileti,
Anës detit i palarë,
Anës dritës i paparë,
Pranë sofrës i pangrënë,
Pranë dijes i panxënë,
Lakuriq dhe i dregosur,
Trup e shpirt i sakatosur.

Gjithmon kam dashur qe ta them
Por nuk di si ta them
Ata them apo mos ta them
Se baba dimri nuk egziston.....